DRUGI LIST DO KORYNTIAN

Adres

1

1 Paweł, z woli Bożej apostoł Chrystusa Jezusa, i Tymoteusz 1 ,1  „Tymoteusz” – uczeń i towarzysz św. Pawła (zob. Dz 16 ,1 ), adresat dwóch jego listów; „w... Achai” – w dzisiejszej Grecji., brat^s, do Kościoła Bożego, który jest w Koryncie, ze wszystkimi świętymi^s, jacy są w całej Achai. 2 Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa!

Pozdrowienie i dziękczynienie

3 Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy, 4 Ten, który nas pociesza w każdym naszym ucisku, byśmy sami mogli pocieszać tych, co są w jakimkolwiek ucisku, tą pociechą, której doznajemy od Boga. 5 Jak bowiem obfitują w nas cierpienia Chrystusa 1 ,5  Będąc członkami organizmu, którym jest Chrystus, wierni uczestniczą na swój sposób w cierpieniach Chrystusa. Tu jednak chyba szczególna aluzja do cierpień związanych z pracami apostolskimi Pawła., tak też wielkiej doznajemy przez Chrystusa pociechy. 6 Ale gdy znosimy udręki – to dla pociechy i zbawienia waszego; a gdy pocieszani jesteśmy – to dla waszej pociechy, sprawiającej, że z wytrwałością znosicie te same cierpienia, których i my doznajemy. 7 A nadzieja nasza co do was jest silna, bo wiemy, że jak cierpień jesteście współuczestnikami, tak i pociechy. 8 Nie chciałbym bowiem, bracia, byście nie wiedzieli o ucisku doznanym przez nas w Azji; jak do ostateczności i ponad siły byliśmy doświadczani, tak iż zwątpiliśmy, czy uda się nam ujść z życiem 1 ,8  Tekst wskazujący na możliwość faktu uwięzienia Pawła w Efezie; por. 1 Kor 15 ,32 . Nie wydaje się natomiast, by chodziło tu o aluzję do jakiegoś fizycznego cierpienia, co niektórzy przyjmują.. 9 Lecz właśnie w samych sobie znaleźliśmy wyrok śmierci 1 ,9  Wyrażenie niejasne, różnie tłum. Sens przypuszczalny: „wyrok – na razie odłożony”.: aby nie ufać sobie samemu, lecz Bogu, który wskrzesza umarłych. 10 On to ocalił nas tylekroć od śmierci i [nadal] będzie ocalał. Tak, mamy nadzieję, że nadal będzie nas ratował 11 przy współudziale waszych za nas modlitw, aby w ten sposób wielu dzięki składało 1 ,11  Por. 4 ,15 ; 9 ,11 n; Kol 3 ,15 . za dar dla wielu w nas złożony.

PRÓBA WYJAŚNIENIA NIEPOROZUMIEŃ

Zaufanie Apostołowi

12 Chlubą bowiem jest dla nas świadectwo naszego sumienia, bo w prostocie serca i szczerości wobec Boga, a nie według mądrości doczesnej, lecz według łaski Bożej postępowaliśmy na tym świecie, szczególnie względem was. 13 Nie piszemy wam bowiem czegoś innego niż to, co czytaliście i co zrozumieliście. Mam nadzieję, że i do końca będziecie nas rozumieć tak, 14 1 ,13  Prawdopodobnie przez swych przeciwników Paweł był posądzany o dwulicowość i niejasną postawę wobec gminy.jak już po części zostaliśmy przez was zrozumiani: mianowicie, że w dzień^s Pana naszego Jezusa ja będę waszą chlubą, tak jak i wy moją 1 ,14  Por. 1 Kor 1 ,7 n; Flp 2 ,16 ; 4 ,1 ..

Zmieniony program podróży misyjno-apostolskich

15 W tym przeświadczeniu postanowiłem już wcześniej do was przybyć – byście dostąpili powtórnej łaski 1 ,15  Jest nią wizyta Pawła u nich. – 16 następnie udać się od was do Macedonii i z Macedonii znów przyjść do was po to, byście mnie wyprawili w podróż do Judei 1 ,16  Nieco inną trasę wyznaczył sobie Paweł w 1 Kor 16 ,5 n.. 17 Czyż więc poczynałem sobie lekkomyślnie, wszystko to zamierzając? Albo układając to, czy postanawiałem według ciała w ten sposób, iżby „tak, tak” było u mnie [równocześnie] „nie, nie” 1 ,17  Jest to najwyraźniej odpowiedź na postawiony zapewne Pawłowi zarzut chwiejności i niezdecydowania w postępowaniu z ludźmi.? 18 Bóg mi świadkiem, że w tym, co do was mówię, nie ma równocześnie „tak” i „nie”. 19 Syn Boży, Chrystus Jezus, Ten, którego głosiłem wam ja i Sylwan, i Tymoteusz, nie był „tak” i „nie”, lecz dokonało się w Nim „tak”. 20 Albowiem ile tylko obietnic Bożych 1 ,20  Znanych z ST., wszystkie w Nim są „tak”. Dlatego też przez Niego wypowiada się nasze „Amen^s” Bogu na chwałę. 21 Tym zaś, który umacnia nas wespół z wami w Chrystusie i który nas namaścił, jest Bóg. 22 On też wycisnął na nas pieczęć 1 ,22  „Pieczęć” – przenośnia wskazująca na to, że przynależność do Chrystusa zostawia szczególne znamię na całym sposobie bycia chrześcijanina; „zadatek Ducha” – jako przedsmak już tu na ziemi przyszłego szczęścia w niebie. i zostawił zadatek Ducha w sercach naszych. 23 A ja wzywam Boga na świadka mojej duszy, iż tylko dlatego, aby was oszczędzić, nie przybyłem do Koryntu. 24 Nie żeby okazać nasze władztwo nad wiarą waszą 1 ,24  Prawdopodobnie Paweł cytuje tu wysuwany przeciwko sobie zarzut., bo przecież jesteśmy współtwórcami radości waszej; wiarą bowiem stoicie.