Skip to main content

2 Księga Kronik
Rozdział 14

Asa tępi bałwochwalstwo

14

1 Asa czynił to, co jest dobre i słuszne w oczach Pana, Boga jego 14 ,1  Por. 1  Krl 15 ,9 -15 .. 2 Usunął ołtarze cudzych bogów i wyżynys, pokruszył steles, wyciął aszerys. 3 Nakazał mieszkańcom Judy, by szukali Pana, Boga swych ojców, i wypełniali Prawo oraz przykazania. 4 Zniósł we wszystkich miastach Judy wyżyny i stele słoneczne 14 ,4  Inni tłum.: „ołtarze kadzielne”.. Jego królestwo zaznawało pokoju w jego czasach. 5 Wybudował też miasta warowne w Judzie, ponieważ kraj był spokojny, i nie prowadził wojny w owych latach, Pan bowiem udzielił mu pokoju. 6 Rzekł więc do mieszkańców Judy: «Odbudujmy te miasta i otoczmy murem, [opatrzmy] wieżami, bramami, zaworami, dopóki jeszcze kraj jest w naszym władaniu. Ponieważ szukaliśmy Pana, Boga naszego, On także szukał nas i udzielił nam zewsząd pokoju». Budowali zatem i wiodło się im. 7 Asa miał trzysta tysięcy wojska z Judy, noszących tarcze i dzidy. Z pokolenia Beniamina uzbrojonych w tarcze i łuki – dwieście osiemdziesiąt tysięcy, a wszyscy byli dzielnymi wojownikami. 8 Powstał przeciw nim Zerach Kuszytas w sile miliona żołnierzy i trzystu rydwanów i doszedł aż do Mareszy. 9 Przeciwko niemu wystąpił Asa. Stanęli do walki w Dolinie Sefaty, w pobliżu Mareszy. 10 Wtedy to wezwał Asa Pana, Boga swego, i rzekł: «Panie, nie ma Tobie równego 14 ,10  Inni tłum.: „Nie stanowi dla Ciebie różnicy, czy przyjdziesz z pomocą...”; por. 1  Sm 14 ,6 ., by przyjść z pomocą [w walce] między potężnym a pozbawionym siły. Wesprzyj nas, Panie, Boże nasz, bo Tobie ufamy i w Twoim imienius wystąpiliśmy przeciwko temu mnóstwu. Panie, Ty jesteś naszym Bogiem. Nie daj się zwyciężyć nikomu!» 11 Pobił więc Pan Kuszytów wobec Asy i wobec Judy, wskutek czego Kuszyci uciekli. 12 Asa zaś i lud, który z nim był, ścigali ich aż do Geraru. Kuszytów padło wtedy tylu, że nie ostał się nikt przy życiu, albowiem zostali starci w obliczu Pana i w obliczu Jego wojska. Zdobyto bardzo wielki łup. 13 Zdobyli też wszystkie miasta otaczające Gerar, ich [mieszkańców] ogarnął bowiem bardzo wielki strach, tak iż mogli złupić je wszystkie. A łup w nich był wielki. 14 Uderzyli także na zagrody bydła, uprowadzając mnóstwo drobnego bydła i wielbłądów, a potem wrócili do Jerozolimy.