Przeniesienie Arki Przymierza 5,1-14 Por. 1 Krl 8,1-13.

5

1 Tak ukończono całą robotę, której dokonał Salomon w domu Pańskim. Potem Salomon przyniósł i umieścił w skarbcu domu Bożego święte dary swego ojca, Dawida: srebro, złoto i wszystkie sprzęty. 2 Wtedy też Salomon zwołał starszyznę Izraela i wszystkich naczelników pokoleń, przywódców rodów Izraelitów, do Jerozolimy, na przeniesienie Arki Przymierza Pańskiego z Miasta Dawidowego, czyli z Syjonu. 3 Zebrali się więc u króla wszyscy Izraelici na święto, siódmego miesiąca. 4 Kiedy przyszła cała starszyzna Izraela, lewici^s wzięli arkę 5 i wnieśli ją oraz Namiot Spotkania i wszystkie święte sprzęty, jakie były w namiocie. Przenieśli je kapłani oraz lewici. 6 Król zaś Salomon i cała społeczność Izraela, zgromadzona przy nim przed arką, składali w ofierze drobne i większe bydło, którego nie rachowano i nie obliczono z powodu wielkiej ilości. 7 Następnie kapłani wnieśli Arkę Przymierza Pańskiego na jej miejsce do sanktuarium świątyni, to jest do Miejsca Najświętszego 5 ,7  Zob. przyp. do 4 ,22 ., pod skrzydła cherubów^s, 8 a cheruby miały tak rozpostarte skrzydła nad miejscem zajmowanym przez arkę, że okrywały arkę i jej drążki z wierzchu. 9 Drążki te były tak długie, że ich końce były widoczne przed sanktuarium spoza arki 5 ,9  Inni popr. wg 1  Krl 8 ,8 : „z Miejsca Świętego”., z zewnątrz jednak nie były widoczne. Pozostają one tam aż do dnia dzisiejszego. 10 W arce zaś nie było nic oprócz dwóch tablic, które Mojżesz tam złożył pod Horebem^s, gdy Pan zawarł przymierze z Izraelitami w czasie ich wyjścia z Egiptu.

Obłok chwały Pańskiej wypełnia świątynię

11 Kiedy wyszli kapłani z Miejsca Świętego – gdyż wszyscy znajdujący się [tam] kapłani oczyścili się 5 ,11  Zob. 1  Krn 15 ,12  z przyp., nie przestrzegając podziału na zmiany – 12 wszyscy lewici śpiewający: Asaf, Heman, Jedutun, ich synowie i bracia, ubrani w bisior^s, stali na wschód od ołtarza, [grając] na cymbałach, harfach i cytrach, a z nimi stu dwudziestu kapłanów grających na trąbach – 13 kiedy tak zgodnie, wszyscy jak jeden, trąbili i śpiewali, tak iż słychać było tylko jeden głos wysławiający majestat Pana, kiedy podnieśli głos wysoko przy wtórze trąb, cymbałów i instrumentów muzycznych, chwaląc Pana, że jest dobry i że na wieki Jego łaska, świątynia napełniła się obłokiem chwały Pańskiej 5 ,13  Popr. wg kilku rkp LXX; por. 1  Krl 8 ,10 ; cyt.: Ps 136 [135 ]., 14 tak iż nie mogli kapłani tam pozostać i pełnić swej służby z powodu tego obłoku, bo chwała Pańska wypełniła dom Boży.