Przyszła chwała nowej świątyni
2
1 Dnia dwudziestego pierwszego, miesiąca siódmego 2 ,1 Tzn. Tiszri; był to ostatni dzień Święta Namiotów. Pan skierował te słowa do proroka Aggeusza: 2 «Powiedz to Zorobabelowi, synowi Szealtiela, namiestnikowi Judy, i arcykapłanowi Jozuemu, synowi Josadaka, a także Reszcies ludu: 3 Czy jest między wami ktoś, kto widział ten dom w jego dawnej chwale? A jak się on wam teraz przedstawia? Czyż nie wydaje się wam, jakby go w ogóle nie było? 2 ,3 Prorok akcentuje nie wymiary, lecz ubóstwo nowej świątyni; por. Ezd 3 ,12 . 4 Teraz jednak nabierz ducha, Zorobabelu – wyrocznias Pana – nabierz ducha, arcykapłanie Jozue, synu Josadaka, nabierz też ducha, cały ludu ziemi! – wyrocznia Pana. Pracujcie, bo Ja jestem z wami, wyrocznia Pana Zastępóws. 5 Zgodnie z przymierzem 2 ,5 Tekst popr.; w. 5 a brak w LXX., które zawarłem z wami, gdy wyszliście z Egiptu, duch mój stale przebywa pośród was; nie lękajcie się! 6 Bo tak mówi Pan Zastępów: Jeszcze raz, [będzie to] jedna chwila, a Ja poruszę niebiosa i ziemię, morze i ląd 2 ,6 Por. Hbr 12 ,26 .. 7 Poruszę wszystkie narody, tak że napłyną 2 ,7 Dosł.: „przyjdą”. kosztowności wszystkich narodów, i napełnię chwałą ten dom, mówi Pan Zastępów. 8 Do Mnie należy srebro i do Mnie złoto – wyrocznia Pana Zastępów. 9 Przyszła chwała tego domu będzie większa od dawnej, mówi Pan Zastępów; na tym miejscu Ja udzielę pokoju 2 ,9 Pokój (hebr. szalom) jest jakby sumą wszelkich dóbr mesjańskich; w Mi 5 ,4 jest to symboliczne imię przyszłego władcy Izraela, stąd w Ef 2 ,14 jest tytułem Chrystusa.» – wyrocznia Pana Zastępów.
Budowa świątyni a dobrobyt kraju
10 Dnia dwudziestego czwartego, [miesiąca] dziewiątego, w drugim roku [rządów] Dariusza, Pan skierował te słowa do proroka Aggeusza: 11 «Tak mówi Pan Zastępów: Zapytaj kapłanów o rozstrzygnięcie takiej kwestii: 12 Gdyby ktoś zawinął poświęcone mięso w róg swej szaty i dotknął tą szatą chleba albo gotowanej strawy, albo wina bądź oliwy, albo w ogóle jakiegoś pokarmu, czy wówczas będzie on poświęcony?» Na to kapłani odrzekli: «Nie». 13 Aggeusz więc pytał dalej: «Gdyby ktoś nieczysty z powodu zmarłego dotknął się którejś z tych rzeczy, czy będzie zanieczyszczona?» Na to kapłani odrzekli: «Będzie zanieczyszczona». 14 Aggeusz zaś tak ciągnął dalej: «Tak jest z tym ludem, tak z tym narodem przed moim obliczem – wyrocznia Pana. Tak też jest z każdym dziełem ich rąk; nawet i to, co składają tam w ofierze, jest nieczyste. 15 Rozważcie tylko czasy obecne i minione. Zanim ułożono kamień na kamieniu w świątyni Pańskiej, 16 zanim one były 2 ,16 LXX: „jacy byliście?”, co inni przyjmują., gdy się przyszło do stogu na dwadzieścia [miar], było tam tylko dziesięć, gdy się przyszło do tłoczni, by zaczerpnąć pięćdziesiąt [miar], było ich tylko dwadzieścia. 17 To Ja dotknąłem was zwarzeniem zbóż od gorąca, posuchą i gradem, [dotknąłem] wszelkie dzieło waszych rąk, a nie było między wami [nawracających się] do Mnie – wyrocznia Pana. 18 Rozważcie tylko dobrze czasy obecne i przeszłe, <od dnia dwudziestego czwartego, [miesiąca] dziewiątego do dnia, w którym położono [fundamenty] pod świątynię Pańską. Rozważcie tylko dobrze!> 19 Czy nasienie jest jeszcze w spichlerzu? [Nie]. Ale ani winorośl, ani figowiec, ani drzewo granatu, ani oliwka nie przyniosły jeszcze owocu. Od tego dnia Ja będę wam błogosławił!»
Obietnica dana Zorobabelowi
20 Po raz drugi Pan skierował te słowa do Aggeusza dnia dwudziestego czwartego [tego] miesiąca: 21 «Powiedz to namiestnikowi Judy, Zorobabelowi: Ja poruszę niebiosa i ziemię. 22 Wywrócę trony królestw i skruszę potęgę władczych narodów, przewrócę rydwan i jego woźnicę; padną konie i ich jeźdźcy, każdy polegnie od miecza swego brata. 23 W tym dniu – wyrocznia Pana Zastępów – wezmę ciebie, sługo mój, Zorobabelu, synu Szealtiela – wyrocznia Pana – i uczynię z ciebie jakby sygnet, bo sobie upodobałem w tobie» 2 ,23 Oczekiwania narodu, związane z dynastią Dawida, koncentrują się po niewoli na osobie jej przedstawiciela; Zorobabel nie jest jednak Mesjaszem, lecz jednym z Jego przodków; por. Mt 1 ,12 n. Z sygnetem noszonym na szyi czy na palcu przeważnie się nie rozstawano (por. Rdz 38 ,18 .25 ; Pnp 8 ,6 ) – tu jest symbolem bliskości z Bogiem (por. Jr 22 ,24 ), dla którego trzeba odbudować świątynię. – wyrocznia Pana Zastępów.
