4

1 Przeto, bracia^s umiłowani, za którymi tęsknię – radości i chwało 4 ,1  Dosł.: „wieńcu mój”. moja! – tak trwajcie mocno w Panu, umiłowani!

Napomnienia szczegółowe

2 Wzywam Ewodię i wzywam Syntychę, aby były jednej myśli w Panu. 3 Także proszę i ciebie, prawdziwy Syzygu 4 ,3  „Syzygu” – jest to zapewne gra słów: „w pełni zasługujący na miano współniosącego jarzmo”; Wlg i część komentatorów widzi tu rzeczownik pospolity: „współbojownik, towarzysz, druh”; „Klemensem” – część tradycji widzi w nim późniejszego papieża Klemensa I (88 –97 ); „w księdze życia” – Wj 32 ,32 n; Ps 69 [68 ],29 ; Ap 3 ,5 . Symbol wybrania do łaski., pomagaj im, bo one razem ze mną trudziły się dla Ewangelii^s wraz z Klemensem i pozostałymi moimi współpracownikami, których imiona są w księdze życia.

4 Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się! 5 Niech będzie znana wszystkim ludziom wasza wyrozumiała łagodność: Pan jest blisko! 6 O nic się już nie martwcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem. 7 A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie.

8 Na koniec, bracia, wszystko, co jest prawdziwe, co godne, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co zasługuje na uznanie: jeśli jest jakąś cnotą i czynem chwalebnym – to bierzcie pod rozwagę.

9 Czyńcie to, czego się nauczyliście, co przejęliście, co usłyszeliście i co zobaczyliście u mnie, a Bóg pokoju będzie z wami.

Uznanie za ponownie okazaną pamięć

10 Bardzo się też rozradowałem w Panu, że wreszcie rozkwitło wasze staranie o mnie, bo istotnie staraliście się, lecz nie mieliście do tego sposobności. 11 Nie mówię tego bynajmniej z powodu niedostatku: ja bowiem nauczyłem się wystarczać sobie w warunkach, w jakich jestem. 12 Umiem cierpieć biedę, umiem też korzystać z obfitości. Do wszystkich w ogóle warunków jestem zaprawiony: i być sytym, i głód cierpieć, korzystać z obfitości i doznawać niedostatku. 13 Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia. 14 W każdym razie dobrze uczyniliście, biorąc udział w moim ucisku. 15 4 ,15 nn W przenośniach zaczerpniętych z języka kupieckiego Apostoł stwierdza zarówno swe prawo do utrzymania ze strony wiernych (por. 1  Kor 9 ,11 ), jak i to, że Bóg wynagrodzi im ofiary na ten cel złożone. Wy, Filipianie, wiecie przecież, że na początku [głoszenia] Ewangelii, gdy opuściłem Macedonię, żaden z Kościołów poza wami jednymi nie prowadził ze mną otwartego rachunku przychodów i rozchodów, 16 bo do Tesaloniki nawet raz i drugi przysłaliście na moje potrzeby. 17 Mówię zaś to bynajmniej nie dlatego, że pragnę daru, lecz pragnę owocu, który wzrasta na wasze dobro.

18 Stwierdzam, że wszystko mam, i to w obfitości: jestem zaopatrzony, otrzymawszy przez Epafrodyta od was wdzięczną woń 4 ,18  Rdz 8 ,21 ; Wj 29 ,18 . Kontekst wyjaśnia znaczenie symbolu., ofiarę przyjemną, miłą Bogu. 19 A Bóg mój według swego bogactwa zaspokoi wspaniale 4 ,19  Inni dosł.: „w chwale”, widząc tu aluzję do nagrody wiecznej. w Chrystusie Jezusie każdą waszą potrzebę.

20 Bogu zaś i Ojcu naszemu chwała na wieki wieków. Amen^s.

Końcowe pozdrowienia

21 Pozdrówcie każdego świętego^s w Chrystusie Jezusie. Pozdrawiają was bracia, którzy są ze mną. 22 Pozdrawiają was wszyscy święci, zwłaszcza ci z domu cezara 4 ,22  Nawróceni pretorianie, urzędnicy, personel cesarski, włącznie z niewolnikami..

23 Łaska Pana naszego, Jezusa Chrystusa, [niech będzie] z duchem waszym! Amen.