KSIĘGA HABAKUKA
Tytuł
1
1 Wyroks, który usłyszał w widzeniu 1 ,1 Dosł.: „zobaczył”. prorok Habakuk.
Dialog pomiędzy prorokiem a Panem
Pierwsza lamentacja
2 Jak długo, Panie, mam wzywać pomocy –
a Ty nie wysłuchujesz?
Wołam do Ciebie: Na pomoc! –
a Ty nie wysłuchujesz 1 ,2 Skarga proroka zaniesiona do Pana w imieniu ludu na ucisk i niesprawiedliwość panujące w kraju; por. Hi 19 ,7 ; Jr 20 ,8 ..
3 Dlaczego ukazujesz mi niegodziwość
i przyglądasz się nieszczęściu?
Oto ucisk i przemoc przede mną,
powstają spory, wybuchają waśnie.
4 Tak więc straciło Prawos moc swoją,
sprawiedliwego sądu już nie ma;
bezbożny bowiem gnębi uczciwego,
dlatego wyrok sądowy ulega wypaczeniu.
Pierwsza odpowiedź Pana
5 Spójrzcie na ludy dokoła, a patrzcie
pełni zdumienia i trwogi:
gdyż Ja dokonuję za dni waszych dzieła –
nie dacie wiary, gdy [wam o tym] będzie się opowiadać.
6 Oto powołam Chaldejczyków 1 ,6 Chodzi tu o państwo nowobabilońskie, po upadku Asyrii w 606 r., pierwszą potęgę na Wschodzie. Chaldejczycy mają być biczem Bożym na tyranów rządzących w Judei.,
lud dziki a gwałtowny,
który przemierza ziemie rozległe,
aby zagarnąć siedziby nie swoje.
7 Trwogę budzi ten naród,
on sam ustala prawo i panowanie.
8 Jego konie są bardziej rącze niż pantery,
bardziej drapieżne niż wilki wieczorem;
jeźdźcy ich w pędzie gonią za łupem,
zbliżają się szybko z daleka,
spadając na żer niby orzeł.
9 Wszyscy oni idą pełni żądzy mordu,
a ich spojrzenia są jak wiatr palący 1 ,9 Dosł.: wiatr wschodni, wiatr pustynny, niszczący roślinność Palestyny – obraz skutków najazdu Chaldejczyków.;
gromadzą jeńców niby ziarna piasku.
10 Królowie są dla nich przedmiotem szyderstwa,
a pośmiewiskiem stają się władcy;
twierdze zaś wszystkie to dla nich igraszka,
sypią szańce 1 ,10 Dosł.: „ziemię”. i biorą je szturmem.
11 Potem nabiera tchu i oddala się;
przestępcą jest ten, kto ubóstwia swą siłę.
Druga lamentacja 1,11 Inwazja porównana tu jest do huraganu.
12 Czyż to nie Ty, Boże mój,
Świętości moja, jesteś od samych początków Panem? Nie pomrzemy!
Na sąd go przeznaczyłeś, o Panie,
Opoko moja, zachowałeś go, aby mu wymierzyć karę.
13 Zbyt czyste oczy Twoje, by na zło patrzyły,
a nieprawości pochwalać nie możesz.
Czemu jednak spoglądasz na ludzi zdradliwych
i milczysz, gdy bezbożny pożera uczciwszego od siebie?
14 Obchodzi się on 1 ,14 Tekst popr.; hebr.: druga osoba lp. z ludźmi jak z rybami morskimi,
jak z pełzającymi zwierzętami, którymi nikt nie rządzi.
15 1 ,15 n Wspaniały obraz postępowania wrogów po zajęciu kraju.
16 Przeto ofiarę składa 1 ,16 Wyrażenie przenośne: oznacza ubóstwianie własnej potęgi przez Chaldejczyków. swojej sieci,
pali kadzidło niewodowi swemu,
bo przez nie zdobył sobie łup bogaty,
a pożywienie jego stało się obfite.
17 Czyż zatem nie zarzuca na nowo swych sieci 1 ,17 Inni popr. wg tekstów z Qumran: „stale dobywa miecza”.,
aby mordować ludy bez litości?