Nieład w Jerozolimie

3

1 Zaiste, oto Pan, Pan Zastępów^s,

odejmie Jerozolimie i Judzie

wszelką podporę

– cały zapas chleba i cały zapas wody –

2 mocarza i wojownika,

sędziego i proroka, wieszczka i starszego,

3 pięćdziesiątnika i dygnitarza,

radnego i biegłego w magii, i znającego czary.

4 «Książętami ustanowię im chłopców,

młokosy będą panować nad nimi».

5 Ludzie gnębić będą jeden drugiego

i przyjaciel przyjaciela.

Wyrostek sponiewiera starca,

i prostak dostojnika.

6 Toteż uchwyci się jeden swego brata

w ojcowskim domu:

«Ty masz płaszcz, bądź naszym wodzem;

weź w ręce tę ruinę!»

7 Ten zaś się podniesie owego dnia, mówiąc:

«Nie jestem lekarzem.

W mym domu nie ma chleba ni szaty.

Nie czyńcie mnie przywódcą ludu!»

8 Zaiste, Jeruzalem upada

i Juda się wali,

bo ich słowa i czyny sprzeciwiają się Panu,

obrażając Jego majestat 3 ,8  Tekst popr.; hebr.: „oczy”..

9 Stronniczość ich świadczy przeciw nim,

jak Sodoma rozgłaszają swój grzech,

nie ukrywają [go].

Biada im, bo sami sobie gotują nieszczęście.

10 Szczęśliwy sprawiedliwy, bo pozyska dobro;

zażywać będzie owocu swych czynów.

11 Biada złemu, bo zło [go spotka],

i według czynów jego rąk mu odpłacą.

12 Ach, mój lud! Młokos go ciemięży

i kobiety nim rządzą 3 ,12  Zapewne aluzja do dworu królewskiego..

Ludu mój! Przywódcy twoi cię zwodzą

i burzą drogę, którą kroczysz.

13 Pan powstał, by wszcząć rozprawę,

stoi, by toczyć spór ze swoim ludem.

14 Pan wchodzi na rozprawę

ze starszymi swego ludu i z jego książętami:

«To wy spustoszyliście winnicę,

co biednemu zrabowaliście, jest w waszych domach.

15 Jakim prawem uciskacie mój lud

i przygnębiacie oblicza ubogich?»

Wyrocznia^s Pana, Boga Zastępów.

Mowa przeciw dumnym mieszkankom Jerozolimy

16 Pan powiedział: «Ponieważ się wbiły w pychę

córki syjońskie,

ponieważ chodzą z wyciągniętą szyją,

rzucając spojrzenia,

ponieważ idą drobnymi kroczkami

i dzwonią brzękadełkami u swych nóg,

17 przeto Pan sprawi, że wyłysieją czaszki córek syjońskich,

Pan obnaży ich skronie».

18 W owym dniu Pan usunie ozdobę brzękadeł u trzewików, słoneczka i półksiężyce, 19 kolczyki, bransolety i welony, 20 diademy, łańcuszki u nóg i wstążki, flaszeczki na wonności i amulety, 21 pierścionki i kółka u nozdrzy, 22 drogie suknie, narzutki i szale, torebki 23 i zwierciadełka, cienką bieliznę, zawoje i letnie sukienki. 24 I będzie:

zamiast wonności – zaduch,

zamiast paska – powróz,

zamiast uczesanych kędziorów – ogolona głowa,

zamiast wykwintnej szaty – ciasny wór,

zamiast krasy – wypalone piętno 3 ,24  Znaki niewoli jeńców wojennych..

Wdowy Jerozolimy

25 Twoi 3 ,25  Tj. Jerozolimy. Proroctwo na czas jej oblężenia. najwaleczniejsi polegną od miecza

i twoi wojownicy na wojnie.

26 Jękną jej bramy i okryją się żałobą,

a spustoszona na ziemi usiądzie.