OFIARY POKARMOWE

2

1 Jeżeli ktoś chce złożyć w darze dla Pana ofiarę pokarmową 2 ,1  Ofiara z produktów rolnych: mąki, chleba, kaszy, oliwy. Stąd inne nazwy: „ofiara mączna” lub „obiata”., niech złoży w darze najczystszą mąkę. Poleje ją oliwą i doda do niej kadzidła. 2 Potem przyniesie ją do kapłanów, synów Aarona. Kapłan weźmie pełną garść najczystszej mąki razem z oliwą i z całym kadzidłem i zamieni w dym^s na ołtarzu jako pamiątkę 2 ,2 Tak określano część przeznaczoną na spalenie. Pochodzenie nazwy różnie tłum., jako ofiarę spalaną, woń miłą Panu. 3 Cokolwiek pozostanie z ofiary pokarmowej, będzie należało do Aarona i jego synów. To jest najświętsza część ofiar spalanych dla Pana.

Ofiara z ciasta

4 Jeżeli chcesz złożyć w darze jako ofiarę pokarmową ciasto pieczone w piecu, będą to placki przaśne z najczystszej mąki rozrobionej oliwą albo przaśne podpłomyki pomazane oliwą. 5 Jeżeli chcesz złożyć w darze jako ofiarę pokarmową potrawę smażoną na patelni, to przyrządzisz ją z najczystszej przaśnej mąki rozrobionej oliwą. 6 Pokruszysz ją na kawałki i polejesz oliwą. To jest ofiara pokarmowa. 7 Jeżeli chcesz złożyć w darze jako ofiarę pokarmową ciasto gotowane w rondelku, to niech będzie ono z najczystszej mąki rozrobionej oliwą. 8 Potem przyniesiesz do Pana pokarm tak przyrządzony i oddasz go kapłanowi, a on złoży go w ofierze na ołtarzu. 9 Kapłan podniesie z tej ofiary pokarmowej pamiątkę 2 ,9  Zob. 2 ,2 z przyp. i zamieni w dym na ołtarzu jako ofiarę spalaną, woń miłą Panu. 10 Cokolwiek pozostanie z ofiary pokarmowej, będzie należało do Aarona i jego synów. To jest najświętsza część z ofiar spalanych dla Pana.

Przepisy ogólne

11 Nie będziecie składać na ofiarę pokarmową dla Pana nic kwaszonego. Albowiem ciasta zakwaszonego ani miodu nie będziecie zamieniać w dym dla Pana, jako ofiary spalanej 2 ,11 Przypuszczalne motywy zakazu: 1 ) kwas oznacza rozkład; 2 ) kulty kananejskie miały obiaty kwaszone.. 12 Przyniesiecie te rzeczy jako dar pierwocin, ale nie będziecie ich kłaść na ołtarzu, aby się zamieniły w miłą woń. 13 Każdy dar należący do ofiary pokarmowej ma być posolony. Niech nie brakuje soli 2 ,13  Por. Lb 18 ,19 ; 2  Krn 13 ,5 . przymierza Boga twego przy żadnej ofierze pokarmowej. Każdy dar posypiesz solą. 14 Jeżeli chcesz złożyć jako dar spalany dla Pana ofiarę pokarmową z pierwocin, to będą nią kłosy prażone na ogniu albo kasza z nowego zboża jako ofiara pokarmowa z pierwocin. 15 Polejesz ją oliwą i położysz na niej kadzidło. To jest ofiara pokarmowa. 16 Kapłan zamieni w dym pamiątkę 2 ,16  Zob. 2 ,2  z przyp. z kaszy i oliwy wraz z całym kadzidłem jako ofiarę spalaną dla Pana.