Odrzucenie Izraela jest częściowe i czasowe

11

1 Pytam więc: Czyż Bóg odrzucił lud swój? Żadną miarą! I ja przecież jestem Izraelitą 11 ,1  Wybranie św. Pawła (i innych Żydów nawróconych) jest dowodem, że Bóg całkowicie Izraela nie odrzucił., potomkiem Abrahama, z pokolenia Beniamina. 2 Nie odrzucił Bóg swego ludu, który wybrał przed wiekami. Czyż nie wiecie, co mówi Pismo o Eliaszu, jak uskarża się on przed Bogiem na Izraela?

3 Panie, proroków Twoich pozabijali, ołtarze Twoje powywracali.

Ja sam tylko pozostałem, a oni na życie moje czyhają 11 ,3 1  Krl 19 ,10 .14 ..

4 Lecz co mu głosi odpowiedź Boża?

Pozostawiłem sobie siedem tysięcy mężów, którzy nie zgięli kolan przed Baalem^s 11 ,4 1  Krl 19 ,18 ..

5 Tak przeto i w obecnym czasie ostała się tylko Reszta^s wybrana przez łaskę. 6 Jeżeli zaś dzięki łasce, to już nie dzięki uczynkom, bo inaczej łaska nie byłaby już łaską.

7 Cóż więc [powiemy]? Izrael nie osiągnął tego, czego skwapliwie szukał; osiągnęli jednak wybrani. Inni zaś pogrążyli się w zatwardziałości, 8 jak jest napisane:

Dał im Bóg ducha odurzenia;

takie oczy, by nie mogli widzieć,

i takie uszy, by nie mogli słyszeć

aż po dzień dzisiejszy 11 ,8  Pwt 29 ,3 ; Iz 29 ,9 n..

9 A Dawid powiada 11 ,9 n Ps 69 [68 ],23 n.:

Niech stół ich stanie się sidłem, pułapką, kamieniem potknięcia i odpłatą!

10 Niech oczy ich się zaćmią, by nie mogli widzieć,

a grzbiet ich trzymaj zawsze pochylony!

Przyczyny czasowego odrzucenia

11 Pytam jednak: Czy aż tak się potknęli, że całkiem upadli? Żadną miarą! Ale przez ich upadek zbawienie przypadło w udziale poganom, by ich pobudzić do współzawodnictwa. 12 Jeżeli zaś ich upadek przyniósł bogactwo światu, a ich mała liczba – wzbogacenie poganom, to o ileż więcej przyniesie ich zebranie się w całości!

13 Do was zaś, pogan, mówię: Będąc apostołem pogan, przez cały czas chlubię się posługiwaniem swoim 14 w nadziei, że może pobudzę do współzawodnictwa swoich rodaków i przynajmniej niektórych z nich doprowadzę do zbawienia. 15 Bo jeżeli ich odrzucenie przyniosło światu pojednanie, to czymże będzie ich przyjęcie, jeżeli nie powstaniem ze śmierci do życia? 16 Jeżeli bowiem zaczyn 11 ,16  Dosł.: „pierwociny”; zob. 2 Tes 2 ,13 z przyp. jest święty, to i ciasto; jeżeli korzeń jest święty, to i gałęzie.

17 11 ,17 -24  Nie licząc się z rzeczywistością użytego porównania (w naturze szlachetnym szczepem udoskonala się dziki pień, a nie odwrotnie), obrazami wziętymi z czynności szczepienia wyjaśnia św. Paweł stosunek Żydów i pogan do nowego ładu w Chrystusie: gdy Żydzi z przysługującego im prawa pierwszeństwa nie skorzystali, ich miejsce zajęli poganie, nie niwecząc jednak pozostającego w mocy ich przywileju (J 4 ,22 ). Jeżeli zaś niektóre zostały odcięte, a na ich miejsce zostałeś wszczepiony ty, który byłeś dziczką oliwną, i razem [z innymi gałęziami] z tym samym złączony korzeniem, na równi z nimi czerpałeś soki oliwne, 18 to nie wynoś się ponad te gałęzie. A jeżeli się wynosisz, [pamiętaj, że] nie ty podtrzymujesz korzeń, ale korzeń ciebie.

19 Powiesz może: Gałęzie odcięto, abym ja mógł być wszczepiony. 20 Słusznie. Odcięto je na skutek ich niewiary, ty zaś trzymasz się dzięki wierze. Przeto się nie pysznij, ale trwaj w bojaźni. 21 Jeżeli bowiem nie oszczędził Bóg gałęzi naturalnych, może też nie oszczędzić i ciebie. 22 Patrz więc na dobroć i surowość Boga. Surowość wobec tych, co upadli, a dobroć Boga wobec ciebie, jeżeli tylko wytrwasz przy tej dobroci; w przeciwnym razie i ty będziesz wycięty. 23 A i oni, jeżeli nie będą trwać w niewierze, zostaną wszczepieni. Bo Bóg ma moc wszczepić ich ponownie. 24 Albowiem jeżeli ty zostałeś odcięty od naturalnej dla ciebie dziczki oliwnej i przeciw naturze wszczepiony zostałeś w oliwkę szlachetną, o ileż łatwiej mogą być wszczepieni w swoją własną oliwkę ci, którzy do niej należą z natury.

Całkowite nawrócenie Izraela

25 Nie chcę jednak, bracia, pozostawiać was w nieświadomości co do tej tajemnicy – byście o sobie nie mieli zbyt wysokiego mniemania – że zatwardziałość dotknęła tylko część Izraela aż do czasu, gdy wejdzie [do Kościoła] pełnia pogan. 26 11 ,26 n Iz 59 ,20 n; Jr 31 ,34 . I tak cały Izrael będzie zbawiony, jak to jest napisane: Przyjdzie z Syjonu^s wybawiciel, odwróci nieprawości od Jakuba. 27 I to będzie moje z nimi przymierze, gdy zgładzę ich grzechy.

28 Co prawda – gdy chodzi o Ewangelię^s – są oni nieprzyjaciółmi ze względu na wasze dobro; gdy jednak chodzi o wybranie, są oni – ze względu na praojców – umiłowani. 29 Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne. 30 Podobnie bowiem jak wy niegdyś byliście nieposłuszni Bogu, teraz zaś z powodu ich nieposłuszeństwa dostąpiliście miłosierdzia, 31 tak i oni stali się teraz nieposłuszni z powodu okazanego wam miłosierdzia, aby i sami <w czasie obecnym> 11 ,31  Słowa te występują w dwóch czołowych rkp gr. i Wlg. Oznaczają okres mesjański, trwający od przyjścia Chrystusa do końca świata. mogli dostąpić miłosierdzia. 32 Albowiem Bóg poddał 11 ,32  Dosł.: „zamknął”; por. Ga 3 ,22 . wszystkich nieposłuszeństwu, aby wszystkim okazać swe miłosierdzie.

33 11 ,33 -36  Część dogmatyczną listu, poświęconą tajemnicy zbawienia, kończy Apostoł hymnem na cześć niedościgłej mądrości Boga, przejawiającej się w zbawczym planie; por. Mdr rozdz. 10  –19 . Język hymnu przypomina określenia znane z apokaliptyki judaistycznej. O głębokości bogactw, mądrości i wiedzy Boga!

Jakże niezbadane są Jego wyroki i nie do wyśledzenia Jego drogi!

34 11 ,34 n Iz 40 ,13 (LXX). Kto bowiem poznał myśl Pana albo kto był Jego doradcą?

35 Lub kto Go pierwszy obdarował, aby nawzajem otrzymać odpłatę?

36 Albowiem z Niego i przez Niego, i dla Niego [jest] wszystko. Jemu chwała na wieki! Amen^s.