Wydawnictwo Pallottinum target=
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu

 
STARY TESTAMENT
Księga Ezdrasza
 
4
Gdy wrogowie Judy i Beniamina usłyszeli, że wygnańcy budują świątynię dla Pana, Boga izraelskiego, przystąpili do Zorobabela, do Jozuego1 oraz przedstawicieli rodów i rzekli do nich: «Chcemy budować z wami, albowiem czcimy Boga waszego jak wy i Jemu składamy ofiary od czasów Asarhaddona1, króla asyryjskiego, który nas tu sprowadził». - Lecz Zorobabel, Jozue i pozostali naczelnicy rodów izraelskich im odpowiedzieli: «Nie wolno wam razem z nami budować domu dla Boga naszego, ale my sami budować będziemy dla Pana, Boga izraelskiego, jak nam rozkazał Cyrus, król perski». I oto ludność miejscowa2 tłumiła zapał Judejczyków i odstraszała ich od budowy, i by zamiar ich udaremnić, przekupywano przeciwko nim radców przez cały czas panowania Cyrusa, króla perskiego, aż do panowania Dariusza3, króla perskiego.

WIADOMOŚCI Z CZASÓW PO ODBUDOWIE ŚWIĄTYNI: TRZY SKARGI NA ŻYDÓW4


Skarga do Kserksesa

Za panowania Kserksesa5, na początku jego rządów napisano oskarżenie na mieszkańców Judy i Jerozolimy.

Pierwsza skarga do Artakserksesa

A za czasów Artakserksesa6 Biszelam, Mittredat, Tabeel i pozostali towarzysze jego wystosowali pismo do Artakserksesa, króla perskiego; litery tego dokumentu były napisane po aramejsku i ułożony był on po aramejsku.

Druga skarga do Artakserksesa

7 Komendant7 Rechum i pisarz Szimszaj napisali do króla Artakserksesa przeciw Jerozolimie list tej treści: «Komendant Rechum, pisarz Szimszaj i pozostali ich towarzysze: sędziowie, posłowie, pisarze8, Persowie, ludzie z Erek, z Babilonu, z Suzy - to jest Elamici - 10 i reszta narodów, które uprowadził wielki i dostojny Asnappar9 i osiedlił je w miastach9 Samarii i w reszcie krain transeufratejskich, I dalej9».
11 To jest odpis listu, który oni posłali do niego: «Do króla Artakserksesa - słudzy twoi, mężowie z Transeufratei. Otóż10: 12 Niech król przyjmie do wiadomości, że Żydzi, którzy od ciebie wyszli i przybyli do nas, do Jerozolimy, odbudowują to buntownicze i niegodziwe miasto, naprawili mury i fundamenty domów są założone11. 13 Otóż: Niech król przyjmie do wiadomości, że jeżeli to miasto będzie odbudowane, a mury jego naprawione, to oni podatku, daniny ani cła nie uiszczą i to w końcu królom przyniesie szkodę. 14 Otóż: Ponieważ mamy obowiązki wobec dworu12 i nie przystoi nam patrzeć na ograbianie króla, dlatego posyłamy królowi to powiadomienie. 15 Niech poszukają w kronikach twoich przodków, a znajdziesz w nich wiadomość, że to miasto jest miastem buntowniczym, które przynosi królom i prowincjom szkodę, a rozruchy wznieca się w nim od dawien dawna: dlatego zburzone zostało to miasto. 16 Powiadamiamy króla, że jeśli to miasto będzie odbudowane, a mury jego będą naprawione, wtedy działu w Transeufratei mieć nie będziesz».

Decyzja negatywna i jej wykonanie

17 Król przysłał takie rozstrzygnięcie: «Komendantowi Rechumowi, pisarzowi Szimszajowi i pozostałym ich towarzyszom, którzy mieszkają w Samarii i w pozostałych krainach transeufratejskich, pozdrowienie». I dalej13: 18 «Dokument, któryście nam przysłali, został przede mną w przekładzie odczytany. 19 Przeze mnie został wydany rozkaz, by szukano. I znaleziono, że to miasto od dawien dawna przeciwko królom powstaje, a bunt i rozruchy w nim są wzniecane. 20 I królowie potężni panowali nad Jerozolimą i rządzili całą Transeufrateą, i odstawiano im podatek, daninę i cło. - 21 Zatem wydajcie zarządzenie, by powstrzymać tych ludzi: to miasto nie ma być odbudowane, dopóki taki rozkaz nie będzie wydany przeze mnie. 22 A strzeżcie się, by nie dopuścić się w tym zaniedbania, ażeby nie wzrosła strata na szkodę królów».
23 Wtedy - skoro odpis dokumentu króla Artakserksesa został przeczytany przed komendantem Rechumem, pisarzem Szimszajem i ich towarzyszami - poszli oni pospiesznie do Żydów w Jerozolimie, by pod groźbą użycia siły zakazać im dalszej pracy.

DALSZA BUDOWA ŚWIĄTYNI

24 Już kiedyś14 stanęła praca nad domem Bożym w Jerozolimie i przerwano ją aż do drugiego roku panowania Dariusza14, króla perskiego.
««  Ezd 4  »»
ZMIEŃ KSIĘGĘ LUB / I ROZDZIAŁ
WYSZUKAJ W BIBLII
Szukaj tylko w tej księdze (Ezd)
 
WSTĘP
««  Ezd 4  »»
 

Ezd 4, 2 - "Do Jozuego", por. wiersz 3, uzupełnione wg 3 Ezd 5,65; opuszczone w hebr. i Wlg. "Asarhaddona" - hebr.; Esar-Chaddon; panował: 681-668. Por. 2 Krl 19,37; Iz 37,38.

Ezd 4, 4 - Tzn. właściciele majątków w przeciwieństwie do biedoty.

Ezd 4, 5 - Dariusz I: 521 - 485 przed Chr.

Ezd 4, 6-23 - Jest to wtręt autora, nie należący chronologicznie do wątku opowiadania.

Ezd 4, 6 - Kserkses I: 485 - 465 przed Chr.

Ezd 4, 7 - Artakserkses I: 464 - 424 przed Chr.

po aramejsku. "Komendant" (Wlg stale zostawia aramejskie "Beelteem") rezydował w Samarii, zarządzał też Jerozolimą.

Ezd 4, 9 - "Sędziowie, posłowie, pisarze": tłum. przybliżone; Wlg nie tłumaczy.

Ezd 4, 10 - "Asnappar", prawdopodobnie król asyryjski Assurbanipal: 668 - 625 przed Chr.; "w miastach", por. Wg LXX i Wlg; "krainy transeufratejskie" - na zachód od Eufratu. "I dalej", Wlg: "w pokoju"; prawdopodobnie niepotrzebny dodatek odpisywacza.

Ezd 4, 11 - "Otóż", w aram. to samo słowo, co na końcu wiersza poprzedniego; Wlg : "pozdrawiają".

Ezd 4, 12 - "Fundamenty... są założone", Wlg: "[oni] zestawiają ściany"; "są założone": tłum. przypuszczalne.

Ezd 4, 14 - "Mamy obowiązki wobec dworu", dosł. aram.: "[ponieważ] solą dworu soliliśmy".

Ezd 4, 17 - "I dalej", zob. wiersz 10, uwaga ostatnia.

Ezd 4, 24 - "Kiedyś", hebr. i Wlg: "wtedy"; ponieważ jednak wiersz ten po długiej dygresji (w. 6-23) nawiązuje do wiersza 5, dlatego "kiedyś", tj. za czasów Cyrusa. "Do drugiego roku... Dariusza", tj. do r. 520 przed Chr.


Posłuchaj!
Biblia w MP3


Czytaj komentarze do Ewangelii na PRZEMIANA.pl


NOTES DUCHOWY
do spotkań ze Słowem
NOTES DUCHOWY