1 Oto błogosławieństwo, które wypowiedział Mojżesz, mąż Boży, nad Izraelitami, przed swoją śmiercią:
2 Rzekł:
Pan przyszedł z Synaju
i z Seiru dla nich wzeszedł¹,
zabłysnął z góry Paran,
przybywa z Meriba po Kadesz,
w prawicy ogień płonący¹.
3 On kocha swój lud.
Wszyscy Jego święci² są w Jego² ręku.
U nóg Twoich oni usiedli,
słowa Twoje przyjmują.
4 Mojżesz dał nam Prawo -
dziedzictwo społeczności Jakuba.
5 Był Król w Jeszurunie³,
gdy się zeszli książęta narodu,
zgromadziły się pokolenia Jakuba.
6 Niech żyje Ruben, niech nie umiera,
niech żyje, choć liczbą niewielki⁴.
7 To powiedział do Judy:
Usłysz, Panie, głos Judy,
doprowadź go do jego ludu,
niech Twoje ręce go obronią,
bądź dlań obroną od wrogów.
8 Do Lewiego powiedział:
Twoje tummim i urim są dla oddanego ci męża,
wypróbowałeś⁵ go w Massa,
spierałeś się z nim u wód Meriba.
9 O ojcu swym on mówi
i o matce: «Ja ich nie widziałem»,
nie zna już swoich braci,
nie chce rozpoznać swych dzieci⁶.
Tak słowa Twego strzegli,
przymierze Twoje zachowali.
10 Niech nakazów Twych uczą Jakuba,
a Prawa Twego - Izraela,
przed Tobą⁷ palą kadzidło,
na Twoim ołtarzu - całopalenia⁷.
11 Moc jego, Panie, błogosław,
a dzieła rąk jego przyjmij,
złam biodra jego nieprzyjaciół
i tych, co go nienawidzą, by nie powstali.
12 Do Beniamina powiedział:
Umiłowany przez Pana,
bezpiecznie u Niego zamieszka,
u Niego, który zawsze będzie go bronił,
odpocznie w Jego ramionach.
13 Do Józefa⁸ powiedział:
Jego ziemia - błogosławiona przez Pana,
przez bogactwo niebios, przez rosę,
przez źródła otchłani podziemnej,
14 przez bogactwo darów słońca,
przez bogactwo plonów miesięcy,
15 przez skarby z gór starożytnych,
przez bogactwo odwiecznych pagórków,
16 przez bogactwo z ziemi i plonów,
łaska Mieszkańca Krzaku⁹:
dzieła Jego⁹ na głowie Józefa,
na skroni księcia⁹ swych braci.
17 Oto Jego byk pierworodny - cześć Jemu!
Jego rogi - rogami bawołu,
bije nimi narody aż po krańce ziemi.
Oto miriady Efraima,
oto tysiące Manassesa.
18 Do Zabulona powiedział:
Zabulonie, ciesz się na twoich wyprawach,
i ty Issacharze¹⁰, w twoich namiotach.
19 Zwołują narody na górę¹¹,
by złożyć tam prawe ofiary;
gdyż z bogactwa morza będą korzystać
i ze skarbów w piasku ukrytych.
20 Do Gada powiedział:
Szczęśliwy, kto da miejsce Gadowi!
Odpoczywa jak lwica,
rozdarł ramię i głowę.
21 Rzeczy najlepszych pożąda dla siebie,
pragnie działu dowódcy;
chce kroczyć na czele narodu.
Sprawiedliwość Pana wypełnił
i Jego sądy nad Izraelem.
22 Do Dana powiedział:
Dan jest lwiątkiem,
które się rzuca z Baszanu.
23 Do Neftalego powiedział:
Neftali łaską nasycony,
pełen jest błogosławieństw Pana,
morze i południe posiądzie.
24 Do Asera powiedział:
Aser błogosławiony wśród synów,
niech będzie kochany przez braci,
niech kąpie nogę w oliwie¹².
25 Twe zawory¹³ z żelaza i brązu,
jak dni twoje moc twoja trwała.
26 Do Boga Jeszuruna¹⁴ nikt niepodobny,
by tobie pomóc, cwałuje po niebie,
po obłokach, w swym majestacie.
27 Zwycięzcą jest Bóg odwieczny.
Zniża swą broń¹⁵ - On od wieków,
by odpędzić wroga przed tobą;
to On woła: Wyniszcz!
28 Izrael zamieszkał bezpiecznie,
na osobności jest źródło Jakuba¹⁶,
na ziemi zboża i moszczu,
niebiosa zsyłają mu rosę.
29 Izraelu, tyś szczęśliwy,
któż tobie podobny?
Narodzie, zbawiony przez Pana,
Obrońca twój tobie pomaga,
błogosławi zwycięski twój miecz.
Wrogowie słabną przed tobą,
ty zaś wyniosłość ich depczesz.