Powołanie grzesznej ludzkości do życia w Chrystusie

2

1 I wy byliście umarłymi 2 ,1  Dosł.: „i was umarłych”, przy czym brak orzeczenia. Mowa o śmierci duchowej. na skutek waszych występków i grzechów, 2 w których żyliście niegdyś według doczesnego sposobu tego świata, według sposobu Władcy mocarstwa powietrza 2 ,2  Starożytność uważała je za sferę działania złych duchów; por. 2 Kor 4 ,4 ., to jest ducha, który działa teraz w synach buntu. 3 Pośród nich także my 2 ,3  „My” – tzn. Żydzi; „ciała” – termin sarx u św. Pawła oznacza przeważnie naturę ludzką bez łaski; por. np. Rz 7 ,5 ; „potomstwem... zasługującym na gniew” – tzn. skazanymi na gniew Boży podczas sądu; por. 5 ,6 ; J 3 ,36 ; Rz 1 ,18 ; 2 ,5 .8 ; Kol 3 ,6 ; 1  Tes 1 ,10 ; 5 ,9 ; Ap 6 ,16 . wszyscy niegdyś postępowaliśmy według żądz naszego ciała, spełniając zachcianki ciała i myśli zdrożnych. I byliśmy potomstwem z natury zasługującym na gniew, jak i wszyscy inni. 4 A Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował,

5 i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia – łaską [bowiem] jesteście zbawieni –

6 razem też wskrzesił i razem posadził na wyżynach niebieskich 2 ,6  Zob. przyp. do 1 ,3 . – w Chrystusie Jezusie,

7 aby w nadchodzących wiekach przeogromne bogactwo swej łaski okazać przez dobroć względem nas, w Chrystusie Jezusie. 8 Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: 9 nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił. 10 Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili.

Zjednoczenie pogan i Żydów w Bożą świątynię

11 Dlatego pamiętajcie, że niegdyś wy – poganie co do ciała, zwani „nieobrzezanymi” 2 ,11  Dosł.: „nieobrzezaniem” i „obrzezaniem”. przez tych, którzy zowią się „obrzezanymi^s” od znaku dokonanego ręką na ciele – 12 w owym czasie byliście poza Chrystusem, obcy względem społeczności Izraela i bez udziału w przymierzach^s obietnicy 2 ,12  W dziejach objawienia następuje po sobie szereg przymierzy (z Noem, Abrahamem, Izaakiem, Jakubem, Mojżeszem, Dawidem), a każde z nich zawiera obietnicę, która doskonale spełnia się dopiero w Chrystusie., nie mający nadziei ani Boga na tym świecie. 13 Ale teraz w Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew^s Chrystusa.

14 On bowiem jest naszym pokojem 2 ,14  „Pokojem” – por. Iz 9 ,5 ; Mi 5 ,4 ; Ag 2 ,9 ; „mur” – aluzja do muru odgraniczającego w świątyni dziedziniec pogan. Za przekroczenie tej granicy poganom groziła śmierć; por. Dz 21 ,28 n..

On, który obie części [ludzkości] uczynił jednością,

bo zburzył rozdzielający je mur – wrogość.

W swym ciele 15 pozbawił On mocy Prawo^s przykazań, wyrażone w zarządzeniach 2 ,15  Tych, które wykluczały pogan z kultu Jahwe; por. Kol 2 ,14 .,

aby z dwóch [rodzajów ludzi] stworzyć w sobie jednego nowego człowieka,

wprowadzając pokój,

16 i [w ten sposób] jednych, jak i drugich znów pojednać z Bogiem, w jednym Ciele przez krzyż,

w sobie zadawszy śmierć wrogości 2 ,16  „W sobie” – inni tłum.: „w nim”, tzn. w krzyżu lub „przez krzyż”; „wrogości” – śmierć Chrystusa usunęła wrogość grzesznej ludzkości względem Boga..

17 A przyszedłszy, zwiastował pokój

wam, którzyście daleko, i pokój tym, którzy są blisko 2 ,17  Iz 57 ,19 ; Za 9 ,10 .,

18 bo przez Niego jedni i drudzy w jednym Duchu mamy przystęp do Ojca.

19 A więc nie jesteście już obcymi i przybyszami, ale jesteście współobywatelami świętych^s i domownikami Boga – 20 zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie głowicą węgła 2 ,20  Iz 28 ,16 . jest sam Chrystus Jezus. 21 W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, 22 w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha.