LIST DO HEBRAJCZYKÓW

PROLOG

1

1 Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców [naszych] przez proroków, 2 a w tych ostatecznych dniach 1 ,2  „Ostatecznych dniach” – czasy mesjańskie; por. 9 ,26 ; 1  Kor 10 ,11 ; „wszechświat” – dosł.: „wieki”, co inni zatrzymują; por. 1 ,3 ; 11 ,3 ; J 1 ,3 . przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat. 3 Ten [Syn], który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty 1 ,3  Por. Wj 24 ,16 ; Mdr 7 ,25 n; Kol 1 ,15 . Syn jest współistotny Ojcu., podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach. 4 On o tyle stał się większy od aniołów, o ile odziedziczył dostojniejsze od nich imię^s 1 ,4  Por. Flp 2 ,9 nn..

O WYŻSZOŚCI NOWEGO PRZYMIERZA

Wyższość Chrystusa Pośrednika 1,5 „Pośrednika” – jako Boga-Człowieka; „zrodziłem” – Ps 2,7; „Synem” – 2 Sm 7,14. nad aniołami

5 Do którego bowiem z aniołów powiedział [Bóg] kiedykolwiek:

Ty jesteś moim Synem,

Ja Cię dziś zrodziłem?

I znowu:

Ja będę Mu Ojcem,

a On będzie Mi Synem?

6 A skoro ponownie wprowadzi Pierworodnego na świat, powie:

Niech Mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boży 1 ,6  Por. Pwt 32 ,43 (LXX); Ps 97 [96 ],7 (LXX). Boska cześć należy się Chrystusowi..

7 Do aniołów zaś mówi:

Aniołów swych czyni wichrami,

sługi swe płomieniami ognia 1 ,7  Ps 104 [103 ],4 (LXX); sens argumentacji – w. 14 ..

8 Do Syna zaś 1 ,8 n Ps 45 [44 ],7 n (LXX).:

Tron Twój, Boże, na wieki wieków,

berło sprawiedliwości berłem królestwa Twego.

9 Umiłowałeś sprawiedliwość, a znienawidziłeś nieprawość,

dlatego namaścił Cię, Boże, Bóg Twój

olejkiem radości bardziej niż równych Ci losem.

10 Oraz 1 ,10 nn Ps 102 [101 ],26 nn (LXX).:

Ty, Panie, na początku osadziłeś ziemię,

dziełem też rąk Twoich są niebiosa.

11 One przeminą, ale Ty zostaniesz,

i wszystko jak szata się zestarzeje,

12 i jak płaszcz je zwiniesz,

jak odzienie, i odmienią się.

Ty zaś jesteś Ten sam, a Twoje lata się nie skończą.

13 Do którego z aniołów kiedykolwiek powiedział:

Siądź po mojej prawicy,

aż twych wrogów położę jako podnóżek

pod Twoje stopy 1 ,13  Ps 110 [109 ],1 .?

14 Czyż nie są oni wszyscy duchami służebnymi, posyłanymi na pomoc tym, którzy mają odziedziczyć zbawienie 1 ,14  Por. Tb 5 ,4 n; 12 ,12 -15 ; Ap 19 ,10 ; 22 ,9 .?