Powtórna misja i nawrócenie Niniwy

3

1 Pan przemówił do Jonasza po raz drugi tymi słowami: 2 «Wstań, idź do Niniwy, wielkiego miasta, i głoś jej upomnienie, które Ja ci zlecam». 3 Jonasz wstał i poszedł do Niniwy, jak powiedział Pan. Niniwa była miastem bardzo rozległym 3 ,3  Dosł.: „miastem wielkim dla Boga”, zwrot zastępujący stopień najwyższy przymiotnika. – na trzy dni drogi. 4 Począł więc Jonasz iść przez miasto jeden dzień drogi i wołał, i głosił: «Jeszcze czterdzieści dni, a Niniwa zostanie zburzona» 3 ,4  Tu niektórzy umieszczają 4 ,5 .. 5 I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu, ogłosili post 3 ,5  Por. Jr 36 ,9 ; Jl 1 ,14 . i przyoblekli się w wory^s od najstarszego do najmłodszego. 6 Doszła ta sprawa do króla Niniwy. Powstał więc z tronu, zdjął z siebie płaszcz, przyoblókł się w wór i usiadł na popiele 3 ,6  Zewnętrzne oznaki pokuty, znane na Bliskim Wschodzie; por. Est 4 ,1 ; Hi 42 ,6 .. 7 Z rozkazu króla i jego dostojników zarządzono i ogłoszono w Niniwie, co następuje: «Ludzie i zwierzęta, bydło i trzoda niech nic nie jedzą, niech się nie pasą i wody nie piją. 8 Ludzie i zwierzęta niech przyobleką się w wory. Niech żarliwie wołają do Boga! Niechaj każdy odwróci się od swojego złego postępowania i od nieprawości, którą [popełnia] swoimi rękami. 9 Kto wie, może się zwróci i ulituje Bóg, odstąpi od zapalczywości swego gniewu, i nie zginiemy?» 10 Zobaczył Bóg ich czyny, że odwrócili się od złego postępowania 3 ,10  Por. Łk 11 ,32 .. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej.