Skip to main content

Księga Koheleta (Eklezjastes)
Rozdział 2

2

1 Jam 2 ,1  Inni popr.: „tyś”. narcyz Szaronus,

lilia dolin.

Oblubieniec:2 Jak lilia pośród cierni,

tak przyjaciółka ma pośród dziewcząt.

Oblubienica:3 Jak jabłoń wśród drzew leśnych,

tak ukochany mój wśród młodzieńców.

W upragnionym jego cieniu usiadłam,

a owoc jego słodki dla mego podniebienia.

4 Wprowadził mnie do sali biesiadnej 2 ,4  „Biesiadnej” – dosł.: „do domu wina”; por. Est 7 ,8 ; Koh 7 ,2 ; „godłem” – znak wyróżniający gospodę z jej salą biesiadną; inni: „wojskiem jego przeciw mnie jest miłość”; por. 4 ,9 ; 6 ,4 n.10 .,

i godłem jego nade mną jest miłość.

5 Posilcie mnie plackami z rodzynek,

wzmocnijcie mnie jabłkami,

bo chora jestem z miłości.

6 Lewa jego ręka pod głową moją,

a prawica jego obejmuje mnie.

Oblubieniec:7 Zaklinam was, córki jerozolimskie,

na gazele, na łanie polne:

Nie budźcie ze snu, nie rozbudzajcie miłości 2 ,7  Inni: „ukochanej”; por. 3 ,5 ; 8 ,4 .,

póki sama nie zechce.

PIEŚŃ DRUGA

Oblubienica:8 Głos mojego ukochanego!

Oto on! Oto nadchodzi!

Biegnie przez góry,

skacze po pagórkach.

9 Umiłowany mój podobny do gazeli,

do młodego jelenia.

Oto stoi za naszym murem,

patrzy przez okno,

zagląda przez kraty.

10 Miły mój odzywa się

i mówi do mnie:

«Powstań, przyjaciółko ma,

piękna ma, i pójdź!

11 Bo oto minęła już zima,

deszcz ustał i przeszedł.

12 Na ziemi widać już kwiaty,

nadszedł czas przycinania drzew 2 ,12  Inni: „czas pieśni”.,

i głos synogarlicy już słychać w naszej krainie.

13 Figowiec wydał zawiązki owoców

i winne krzewy kwitnące już pachną.

Powstań, przyjaciółko ma,

piękna ma, i pójdź!

14 Gołąbko ma, [ukryta] w rozpadlinach skały,

w szczelinach przepaści,

ukaż mi swą twarz,

daj mi usłyszeć swój głos!

Bo słodki jest głos twój

i twarz pełna wdzięku».

Chór:15 «Schwytajcie nam lisy,

małe lisy,

co pustoszą winnice,

bo w kwieciu są winnice nasze».

Oblubienica:16 Mój miły jest mój, a ja jestem jego,

on stada swe pasie wśród lilii.

17 Nim wiatr wieczorny powieje

i znikną cienie,

wróć 2 ,17  „Wróć” – można też tłum.: „odwróć się” albo: „idź”, „przechadzaj się”; „Beter” – znaczenie niepewne. Może oznaczać góry „przepaściste” lub „na horyzoncie”. Niektórzy na podstawie 4 ,6 i 8 ,14 chcą tu widzieć nazwę jakiejś balsamicznej rośliny., bądź podobny, mój miły,

do gazeli, do młodego jelenia

na górach Beter!