Skip to main content

Księga Mądrości
Rozdział 1

KSIĘGA MĄDROŚCI

ŚWIĘTOŚĆ – PRAWDZIWA MĄDROŚĆ ŻYCIOWA

Grzech zamyka drogę do mądrości

1

1 Umiłujcie sprawiedliwość, sędziowie ziemscy!

Myślcie o Panu właściwie

i szukajcie Go w prostocie serca!

2 Daje się bowiem znaleźć tym, co Go nie wystawiają na próbę,

objawia się takim, którym nie brak wiary w Niego.

3 Bo przewrotne myśli oddzielają od Boga,

a Moc, gdy ją wystawiają na próbę, karci niemądrych.

4 Mądrość nie wejdzie w duszę przewrotną,

nie zamieszka w ciele uwikłanym w grzech.

5 Święty Duch [uczący] karności ucieknie przed obłudą,

odsunie się od niemądrych myśli,

wypłoszy 1 ,5  Dosł.: „zmiesza się, gdy nadejdzie”; inni tłum.: „obruszy się”. Go nadejście nieprawości.

Żaden grzech nie ujdzie bezkarnie

6 Mądrość bowiem jest duchem miłującym ludzi 1 ,6  Por. 7 ,22 n; Prz 8 ,31 ; Tt 3 ,4 .,

ale bluźniercy z powodu jego warg nie zostawi bez kary:

ponieważ Bóg świadkiem jego nereks,

prawdziwym stróżem jego serca,

Tym, który słyszy [mowę jego] języka.

7 Albowiem Duch Pański wypełnił zamieszkaną ziemię,

Ten, który ogarnia 1 ,7  „Ogarnia” – por. Kol 1 ,17 ; Hbr 1 ,3 ; „mowy” – liturgia Zielonych Świąt stosuje ten tekst do Ducha Świętego. wszystko, ma znajomość mowy.

8 Zatem nie ukryje się żaden z mówiących niegodziwie

i nie ominie go karząca sprawiedliwość.

9 Zamysły bezbożnego zostaną zbadane

i dojdzie do Pana wieść o jego słowach,

ku potępieniu nieprawych jego czynów.

10 Czujne 1 ,10  Dosł.: „zazdrosne”. bowiem ucho nasłuchuje wszystkiego

i pomruk szemrań nie pozostaje ukryty.

11 Strzeżcie się więc próżnego szemrania,

powściągajcie język od złej mowy:

bo i skryte słowo nie jest bez następstwa,

a usta kłamliwe gubią duszę.

Grzech wiedzie do śmierci

12 Nie dążcie do śmierci przez swe błędne życie,

nie gotujcie sobie zguby przez czyny swych rąk!

13 1 ,13 n W tym i następnych wierszach mowa jest zarazem o śmierci cielesnej, jak i duchowej, czyli grzechu, przez który śmierć cielesna weszła na świat i który powoduje śmierć wieczną – potępienie. Tylko śmierć duchową uważa autor za prawdziwą śmierć; por. 2 ,23 n; Ap 20 ,6 .14 . Bo śmierci Bóg nie uczynił

i nie cieszy się z zagłady żyjących.

14 Stworzył bowiem wszystko po to, aby było,

i byty tego świata niosą zdrowie:

nie ma w nich śmiercionośnego jadu

ani władania Otchłanis na tej ziemi 1 ,14  Sens: dla sprawiedliwego nawet śmierć jest bramą do życia..

15 Bo sprawiedliwość jest nieśmiertelna 1 ,15  Tzn. przynosi nieśmiertelność. VL dodaje: „niesprawiedliwość jest szukaniem śmierci”..

16 Występni zaś ściągają śmierć na siebie czynem i słowem,

marnieją, uważając ją za przyjaciółkę,

i zawierają z nią przymierze,

zasługują bowiem na to, aby do niej należeć.