KSIĘGA MICHEASZA
Tytuł
1
1 Słowo Pańskie skierowane do Micheasza z Moreszet za czasów Jotama, Achaza i Ezechiasza, królów judzkich – to, co widział w odniesieniu do Samarii i Jeruzalem.
SĄD NAD IZRAELEM
Wyrok Boży na Samarię
2 1 ,2 -7 Najstarsze proroctwo Micheasza z okresu przed upadkiem Samarii (721 r. przed Chr.), prawdopodobnie z czasów Achaza (734 – 728 ) lub z początku panowania Ezechiasza (728 – 699 ), zastosowane później do Jerozolimy (podobnie Iz 28 ,1 -6 ). Słuchajcie, wszystkie narody,
wsłuchuj się, ziemio, i to, co cię napełnia!
Niech Pan Bóg przeciw wam będzie świadkiem,
Pan z pałacu swego świętego!
3 Bo oto Pan wychodzi ze swego przybytku,
zstąpi i zdepcze wyniosłości ziemi.
4 Stopnieją pod Nim góry,
rozdzielą się doliny
jak wosk przy ogniu,
jak wody rozlane po stoku.
5 Wszystko to z powodu występku Jakuba
i grzechów domu Judy 1 ,5 „Judy” – popr.; TM: „Izraela”; „wyżyny” – LXX: „grzech”..
Jaki występek Jakuba?
Czy nie Samaria?
Czym są wyżynys domu Judy?
Czy nie Jeruzalem?
6 «Przeto uczynię Samarię polem ruin,
miejscem pod uprawę winnicy;
kamienie jej stoczę w dolinę
i obnażę jej fundamenty.
7 Wszystkie jej bożki będą potłuczone
i cały jej dorobek 1 ,7 „Dorobek” – dosł.: „wynajmowania”, tzn. zapłaty brane przez nierządnice sakralne; tutaj: bogactwa przypisywane łaskawości bożków; por. Oz 2 ,14 n; „nierządnicy” – Samaria nazwana jest nierządnicą, ponieważ zdradzała Boga prawdziwego, oddając się kultowi bóstw pogańskich; Jr 2 ,20 ; Ez 16 ,15 ; Oz 1 ,2 . w ogniu spalony.
Wszystkie jej posągi rozbiję,
bo z zapłaty nierządnicy są nagromadzone
i w zapłatę nierządnicy się obrócą».
Lamentacja proroka
8 Przeto zawodzić będę i lamentować,
chodzić boso i nago 1 ,8 Oznaki żałoby; por. 2 Sm 15 ,30 ; Iz 20 ,2 nn.;
jak szakale będę zawodził
i lamentował jak strusie.
9 Bo rana jej jest nieuleczalna;
ach, dochodzi aż do Judy,
dosięga bramy mego ludu,
aż do Jeruzalem!
10 1 ,10 -15 Stosująca grę słów zapowiedź inwazji (armii asyryjskiej: 720 –701 ) na dwanaście miast filistyńskich i judzkich, jako ostrzeżenie dla Jerozolimy.
1 ,10 LXX: „w Akko”, co lepiej odpowiada kontekstowi, a co inni przyjmują.
11 Uchodź, mieszkanko Szafiru,
w haniebnej nagości;
mieszkanka Saananu niech nie wychodzi;
żałoba w Bet-Haesel pozbawia was oparcia.
12 Na dobre zachorowała
mieszkanka Marotu!
Albowiem spadło nieszczęście od Pana
na bramy 1 ,12 TM: „bramę”; popr. wg przekł. staroż. i Targ. Jeruzalem.
13 Zaprzęgaj rumaki do wozu,
mieszkanko Lakiszs,
która byłaś początkiem grzechu
dla Córy Syjonus,
bo w tobie znaleziono
występki Izraela! 1 ,13 Chodzi o zamach na króla Amazjasza; por. 2 Krl 14 ,19 .
14 Przeto dasz wiano 1 ,14 „Wiano” – inni tłum.: „list rozwodowy”; „Akzibu” – por. Joz 15 ,44 .
dla Moreszet-Gat,
domy Akzibu będą złudną nadzieją
dla królów izraelskich.
15 Zdobywcę sprowadzę także na ciebie,
mieszkanko Mareszy;
aż do Adullam udaje się
chwała Izraela 1 ,15 Por. 1 Sm 22 ,1 ; 2 Sm 23 ,13 . Może aluzja do ukrywania się w jaskini. Inni popr.: „zniknie”..
16 Wyrywaj włosy – i zgól je –
[z żałoby] nad dziećmi, twoją radością;
zrób sobie łysinę 1 ,16 Zob. Am 8 ,10 ; por. Iz 22 ,12 ; Jr 7 ,29 . szeroką jak u sępa,
bo pójdą one od ciebie w niewolę.
