KSIĘGA MALACHIASZA
Miłość Boga do Izraela
1
1 Wyroks. Mowa Pana do Izraela za pośrednictwem Malachiasza. 2 Umiłowałem was – mówi Pan – wy zaś pytacie: W czym się to przejawia, że nas umiłowałeś? Czyż Ezaw 1 ,2 „Ezaw” – przodek Edomitów (por. Rdz 25 ,33 ; 36 ,1 .8 ), zaciekłych wrogów Izraelitów; „Jakuba” – przodka Izraelitów; por. Rdz 32 ,29 ; Oz 12 ,3 n. nie był bratem Jakuba? – wyrocznias Pana – a Ja [jednak] umiłowałem Jakuba. 3 Ezawa zaś miałem w nienawiści 1 ,3 Tyle co: „nie wybrałem”, „odrzuciłem”; por. Rdz 25 ,23 ; 27 , 37 -40 ; Rz 9 ,12 n. i oddałem góry jego na spustoszenie, a dobytek jego szakalom pustyni. 4 Choćbyś powiedział, Edomies: Zubożeliśmy, ale odbudujemy z powrotem miejscowości zniszczone – tak [oto] mówi Pan Zastępóws: Oni niech budują, Ja jednak rozwalę i będą ich nazywać granicą zła oraz ludem, względem którego Pan zapałał gniewem na zawsze. 5 Oto oczy wasze będą to oglądały i powiecie: Potężny okazał się Pan [nawet] poza granicami Izraela 1 ,5 Prorok przepowiada Edomitom zagładę; jest to kara za udział w zniszczeniu Jerozolimy w r. 587 /586 ; por. Ez rozdz. 35 ; 36 ; Ps 137 [136 ],7 . Nabatejczycy zdobyli stolicę Edomu, Petrę, w 312 r. przed Chr..
Napomnienie pod adresem kapłanów
6 Syn powinien czcić ojca, a sługa swego pana. Lecz skoro Ja jestem Ojcem, gdzież jest cześć moja, a skoro Ja jestem Panem, gdzież szacunek dla Mnie? [Tak] mówi Pan Zastępów do was, o kapłani: Lekceważycie imięs moje, a jednak pytacie: Czym to okazaliśmy lekceważenie Twemu imieniu? 7 Oto przynosicie na mój ołtarz potrawy skażone, a pytacie: Czym go 1 ,7 Wyraz popr.; TM: „Cię”; LXX: „je”. skaziliśmy? Tym, że twierdzicie: Stół Pański jest bez znaczenia. 8 Gdy bowiem przynosicie ślepe [zwierzę] na ofiarę, czyż nie jest to rzeczą złą? Albo gdy przynosicie chrome i chore, czyż to nic złego? Ofiaruj to twemu namiestnikowi! 1 ,8 Jerozolima miała namiestników w okresie perskim (od 536 do 331 r.); por. Ne 5 ,14 .18 ; Ag 1 ,1 .14 . Czy będzie mu miłe i czy życzliwie cię przyjmie? – mówi Pan Zastępów. 9 A teraz zwracajcie się z prośbą do Boga, aby się zmiłował nad wami. Wy popełniliście to [zło], czy więc On będzie przychylny dla kogokolwiek z was? – pyta Pan Zastępów. 10 Niechby ktoś spośród was raczej zamknął drzwi [świątyni], byście nadaremnie nie zapalali świateł na ołtarzu moim. Nie mam Ja upodobania do was, mówi Pan Zastępów, ani Mi nie jest miła ofiara z waszej ręki.
11 Albowiem od wschodu słońca aż do jego zachodu
wielkie będzie imię moje między narodami,
a na każdym miejscu dar kadzielny będzie składany
imieniu memu i ofiara czysta.
Albowiem wielkie będzie imię moje między narodami –
mówi Pan Zastępów.
12 Wy 1 ,11 „Narodami” – tj. ludami pogańskimi; „ofiara czysta” – jest to zapowiedź wolnej od wszelkiej skazy, przyszłej ofiary czasów mesjańskich – Eucharystii. zaś bezcześcicie je, mówiąc: Stół Pański jest splugawiony i nie warto z niego spożywać pokarmu. 13 Powiadacie też: Cóż to za umęczenie! – i tak pogardzacie nim, mówi Pan Zastępów, a przynosicie zwierzę skażone: chrome i chore – i składacie na ofiarę. Czy mam to przyjąć z upodobaniem z ręki waszej? – pyta Pan. 14 Dlatego niech będzie przeklęty oszust, który mając w swej trzodzie samca, składa ślub, a potem ofiaruje Panu zwierzę skażone, albowiem Ja jestem potężnym Królem, a imię moje wzbudzać będzie lęk między narodami.
