PRZYGOTOWANIE DO DZIAŁALNOŚCI JEZUSA

Jan Chrzciciel 3,1-12 Por. Mk 1,1-8; Łk 3,1-18.

3

1 W owym czasie pojawił się Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: 2 «Nawracajcie^s się, bo bliskie jest królestwo niebieskie 3 ,2  Synonim „Boże” mają inni Ewangeliści.». 3 Do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi:

Głos wołającego na pustyni:

Przygotujcie drogę Panu,

dla Niego prostujcie ścieżki! 3 ,3  Iz 40 ,3 .

4 Sam zaś Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem były szarańcza i miód leśny. 5 Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem. 6 Przyjmowano od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając swoje grzechy.

7 3 ,7 -12  „Gniew” wiązał się w ST z „dniem Pańskim”. Tu mowa o ogniu sądu Mesjasza, spalającym „plewy”, tj. tych, którzy uparcie nie chcą się nawrócić. „Ogień” w ST symbolizuje oczyszczenie sumień; por. Syr 2 ,5 ; Iz 1 ,25 ; Za 13 ,9 ; Ml 3 ,2 n. A gdy widział, że przychodziło do chrztu wielu spośród faryzeuszów^s i saduceuszów^s, mówił im: «Plemię żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem? 8 Wydajcie więc godny owoc nawrócenia, 9 a nie myślcie, że możecie sobie mówić: „Abrahama mamy za ojca”, bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi. 10 Już siekiera jest przyłożona do korzenia drzew. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostaje wycięte i wrzucone w ogień. 11 Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia; lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. 12 Ma On wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym».

Chrzest Jezusa 3,13-17 Por. Mk 1,9nn; Łk 3,21n; J 1,31-34. Niezwykłość słów dających się słyszeć z nieba polega na tym, iż: 1) Jezus jest nazwany Synem umiłowanym. W j. gr. określenie to może również znaczyć „sługa najmilszy”, i wówczas mielibyśmy do czynienia z pewną aluzją do Sługi Pańskiego z Iz 42,1; 2) wzmianka o „upodobaniu w Synu” każe się domyślać, że już w chwili chrztu Ojciec aprobuje wszystko, co Syn będzie mówił i czynił. U źródeł całego opisu chrztu znajduje się niewątpliwie katecheza Jana Chrzciciela. Objawia się tu cała Trójca Święta.

13 Wtedy przyszedł Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, żeby przyjąć od niego chrzest. 14 Lecz Jan powstrzymywał Go, mówiąc: «To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?» 15 Jezus mu odpowiedział: «Ustąp teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe 3 ,15  Nowa sprawiedliwość, przez którą Jezus chce wypełnić i udoskonalić sprawiedliwość Starego Prawa.». Wtedy Mu ustąpił. 16 A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast 3 ,16  Tzn. inaczej niż ci, którzy wyznawali swoje grzechy. wyszedł z wody. A oto otworzyły się <nad Nim> niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego nad Niego. 17 A oto głos z nieba mówił: «Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie».