4

1  Dziecko, nie pozbawiaj biedaka [możliwości] życia

i oczu potrzebujących nie męcz zwlekaniem!

2 Nie zasmucaj duszy głodnego

i nie pobudzaj do gniewu człowieka w jego niedostatku!

3 Serca rozgniewanego w większy zamęt nie wprowadzaj

i nie zwlekaj z datkiem dla potrzebującego!

4 Nie odpychaj proszącego w ucisku,

a od ubogiego nie odwracaj oblicza!

5 Nie odwracaj oczu od proszącego

i nie dawaj człowiekowi powodu, aby cię przeklinał.

6 Gdy bowiem przeklnie cię w goryczy duszy,

Ten, co go stworzył, wysłucha jego życzenia.

7 Czyń siebie godnym miłości zgromadzenia,

a przed możnym skłaniaj głowę!

8 Nakłoń ucha ku biednemu

i łagodnie odpowiedz mu pozdrowieniem.

9 Wyrwij krzywdzonego z rąk krzywdzącego,

a gdy sądzić będziesz, nie bądź małoduszny!

10 Bądź jakby ojcem dla sierot,

a jakby mężem dla ich matki,

a staniesz się jakby synem Najwyższego,

i miłować cię On będzie bardziej niż twoja matka.

Zasady postępowania Mądrości

11 Mądrość wywyższa swych synów

i ma pieczę nad tymi, którzy jej szukają 4 ,11  Por. Prz 1 ,33 ; 3 ,13 -18 ; 8 ,12 -21 ..

12 Kto ją miłuje, ten miłuje życie,

a ci, którzy dla niej rano wstaną, napełnią się weselem.

13 Kto ją posiądzie, odziedziczy chwałę,

a gdzie ona wejdzie, tam Pan błogosławi.

14 Którzy jej służą, oddają cześć Świętemu^s,

a miłujących ją Pan będzie miłował.

15   4 ,15 -19  W hebr. Mądrość przemawia w pierwszej osobie jak w Prz 1 ,22 -33 ; 8 ,4 -36 . Kto jej słucha, sądzić będzie narody,

a kto do niej się przykłada, będzie trwał bezpiecznie.

16 Kto jej zaufa, ten ją odziedziczy

i posiadać ją będą jego potomkowie.

17 Z początku powiedzie go trudnymi drogami,

bojaźnią i strachem go przejmie,

zada mu ból swoją nauką,

aż nabierze zaufania do jego duszy

i wypróbuje go przez swe nakazy;

18 następnie powróci do niego po drodze gładkiej i rozraduje go,

i odkryje mu swe tajemnice.

19 A jeśliby zszedł na bezdroża, opuści go

i wyda go potężnej klęsce.

Wstyd i wzgląd ludzki

20 Uważaj na okoliczności i strzeż się złego,

a nie będziesz się wstydził samego siebie.

21 Jest bowiem wstyd, co grzech sprowadza,

i wstyd, który jest chwałą i łaską.

22 Nie miej względu na osobę ze szkodą dla swej duszy

i nie wstydź się aż tak, by to było twoim upadkiem.

23 Nie powstrzymuj mowy, gdy jej potrzeba 4 ,23  Część rkp i hebr. dod.: „i nie ukrywaj swej mądrości”.,

24 mądrość bowiem poznaje się z mowy,

a wykształcenie – ze słów języka.

25 Nie sprzeciwiaj się prawdzie,

ale wstydź się swego braku wykształcenia!

26 Nie wstydź się wyznać swych grzechów,

a nie zmagaj się z prądem rzeki! 4 ,26  Starać się ukryć grzechy przed Bogiem to trud daremny.

27 Nie płaszcz się przed człowiekiem głupim

i nie kieruj się względem na osobę władcy.

Prawda i dobroć

28 Aż do śmierci stawaj do zapasów o prawdę,

a Pan Bóg będzie walczył za ciebie.

29 Nie bądź odważny w języku,

a gnuśny i leniwy w swych czynach.

30 Nie bądź jak lew we własnym domu,

nie podejrzewaj domowników z urojonych przyczyn.

31 Nie miej ręki wyciągniętej do brania,

a do oddawania – zamkniętej.