SKARGA I POCIECHA
Pod ręką Bożą
Alef
3
1 Jam mąż, co zaznał boleści
pod rózgą Jego gniewu;
2 On mnie prowadził, iść kazał
w ciemnościach, a nie w świetle,
3 przeciwko mnie jednemu
cały dzień zwracał swą rękę.
Bet4 Zniszczył me ciało i skórę,
połamał moje kości,
5 otoczył mnie dokoła
goryczą i mozołem 3 ,5 Inni popr.: „opasał mi głowę udręką”.;
6 ciemność mi dał na mieszkanie,
tak jak umarłym na wieki.
Gimel7 Opasał mnie murem – nie wyjdę,
obciążył moje kajdany.
8 Nawet gdy krzyczę i wołam,
On tłumi moje błaganie;
9 głazami zagrodził mi drogi,
a ścieżki moje poplątał.
Dalet10 On dla mnie niedźwiedziem na czatach
i lwem w kryjówce;
11 sprowadził mnie z drogi i zmiażdżył,
porzucił mnie w nędzy;
12 łuk swój napiął i uczynił ze mnie
cel dla swej strzały.
He13 Sprawił, że tkwią w moich nerkach
strzały Jego kołczanu;
14 drwią ze mnie wszystkie narody 3 ,14 Tekst popr.; hebr.: „lud mój”, co wolą niektórzy.,
jam stale treścią ich pieśni,
15 On mnie nasycił goryczą,
piołunem napoił.
Waw16 Starł mi zęby na żwirze,
cisnął mnie w popiół.
17 Pozbawiłeś mą duszę spokoju,
zapomniałem o szczęściu.
18 I rzekłem: «Przepadła moc moja
i ufność moja do Pana».
Jeszcze jest nadzieja
Zain19 Wspomnienie udręki i nędzy –
to piołun i trucizna;
20 stale je wspomina, rozważa 3 ,20 Wyraz różnie odczytywany, np. „pogrąża się”, „wije się”.
we mnie dusza.
21 Biorę to sobie do serca,
dlatego też ufam:
Chet22 Nie wyczerpała się 3 ,22 Tekst popr.; hebr.: „nie pomarliśmy”, co zachowuje Wlg. litość Pana,
miłość nie zgasła.
23 Odnawia się ona co rano;
ogromna jest Twa wierność.
24 «Działem mym Pan» – mówi moja dusza,
dlatego czekam na Niego.
Polegać na Bogu
Tet25 Dobry jest Pan dla ufnych,
dla duszy, która Go szuka.
26 Dobrze jest czekać 3 ,26 Tłum. prawdopodobne. w milczeniu
ratunku od Pana.
27 Dobrze dla męża, gdy dźwiga
jarzmo 3 ,27 Bojaźni Bożej; por. Syr 51 ,26 ; Jr 2 ,20 . w swojej młodości.
Jod28 Niech siedzi samotny w milczeniu,
gdy On na niego je włożył.
29 Niech usta zanurzy w prochu!
A może jest jeszcze nadzieja? 3 ,29 Por. Jl 2 ,14 ; Am 5 ,15 .
30 Bijącemu 3 ,30 Tzn. Bogu; por. Iz 50 ,6 . niech nadstawi policzek,
niechaj nasyci się hańbą!
Kaf31 Bo nie jest zamiarem Pana
odtrącić na wieki 3 ,31 W hebr. brak dalszego ciągu. Niektórzy uzupełniają: „ludzi”..
32 Gdy udręczył, znów się lituje
w dobroci swej niezmiernej;
33 niechętnie przecież poniża
i uciska synów ludzkich.
Lamed34 3 ,34 -36 Aluzja do wrogów, którzy nadużyli praw danych im przez Boga.
35 gdy prawa ludzkie się łamie
w obliczu Najwyższego,
36 gdy gnębi się w sądzie człowieka –
czy Pan nie widzi?
Mem37 Któż rzekł i stało się,
gdy Pan tego nie nakazał?
38 Czyż nie pochodzi z ust Najwyższego
i niedola, i szczęście? 3 ,38 Por. Iz 45 ,7 .
39 Czemu się skarży człowiek żyjący 3 ,39 „Żyjący” – część rkp: „na Pana”; „grzechy” – inni popr.: „niech opanuje swe grzechy”.?
Mąż – na [karę za] grzechy?
Wyznanie grzechów
Nun40 Rozważmy, oceńmy swe drogis,
powróćmy do Pana;
41 wraz z dłońmi wznieśmy i serca
do Boga w niebiosach;
42 myśmy grzesznicy – odstępcy,
a Ty nie przebaczyłeś.
Skarga
Samek43 Odziałeś się w gniew, by nas ścigać,
zabijałeś, nie miałeś litości.
44 Ukryłeś się za obłokiem,
by prośba nie doszła.
45 Uczyniłeś z nas śmieci, plugastwo
pomiędzy ludami.
Pe46 Rozwarli na nas swe usta
wszyscy nieprzyjaciele –
47 naszym działem przestrach i przepaść 3 ,47 W hebr. gra słów nie do przetłumaczenia; por. Jr 48 ,43 .,
ruina i zniszczenie.
48 Strumienie łez płyną mi z oczu
nad zniszczeniem Córy mego ludu.
Ain49 Nie ustaje w płaczu me oko,
bo nie ma ulgi,
50 póki nie spojrzy i nie zobaczy
Pan z niebios.
51 Oko me sprawia ból mojej duszy
z powodu córek mojego miasta.
Prośby wysłuchane
Sade52 Łowili mnie stale jak ptaka
niesłusznie prześladujący;
53 w jamie chcieli mnie zniszczyć,
rzucali na mnie kamienie;
54 wody wezbrały ponad moją głowę,
rzekłem: «Jestem zgubiony».
Kof55 Wzywałem imienia Twego, o Panie,
z przepastnej jamy,
56 słyszałeś mój krzyk: «Nie zatykaj
uszu na moją prośbę!»
57 Bliski się stałeś w dniu, gdy Cię wzywałem:
«Nie bój się!» – rzekłeś.
Prośba obecna
Resz58 <Już kiedyś>, Panie, obroniłeś mą sprawę,
ocaliłeś mi życie;
59 Panie, Ty widzisz mą krzywdę,
sprawę mą rozsądź!
60 Ty widzisz całą ich żądzę zemsty,
wszystko, co przeciw mnie knują.
Szin61 Ty słyszysz obelgi ich, Panie,
wszystko, co przeciw mnie knują;
62 podstępne słowa mych wrogów
cały dzień godzą we mnie;
63 popatrz – czy siedzą, czy stoją 3 ,63 Tzn. w każdym swoim poczynaniu, czy odpoczywają, czy pracują, nie szczędzą drwin.,
ja jestem treścią ich pieśni.
Taw64 Oddaj im, Panie, zapłatę
według uczynków ich rąk.
65 Ześlij ślepotę na ich serca
i na nich Twoje przekleństwo!
66 Dopędź ich gniewem i wytrać
spod niebios <Twoich>, o Panie! 3 ,66 Hebr.: „niebios – Jahwe”; tekst popr. wg LXX, Wlg; zob. przyp. do Jr 12 ,3 .
